Domy uciech

I inne miejsca, gdzie można powszechnie spotkać panny negocjowalnego afektu, w tym także słynna Soho Square.

BURDEL:
W burdelu fajnie jest! Szczególnie w tym nie najbogatszym, ani nie najbiedniejszym. Oto, proszę państwa, burdel Rajski! Nazwa może niezbyt cudowna, ale na nic innego nie miała pomysłu. W tym oto przybytku zapewniane są przeróżne usługi! Madame Trudi, czyli burdel mama, jest gotowa, jedynie patrząc na was, powiedzieć o czym śnicie i marzycie. Cóż, pomaga, jeżeli ktoś wstydzi się mówić o swoich fantazjach. Cóż... wolicie być dominujący, czy dominowani, napaleni, czy nieufni, karzący, czy może sami chcecie stać się czyjąś ofiarą? Nieważne! Cokolwiek to nie jest, znajdziecie to w tym wspaniałym miejscu!
Dla biedniejszych, a jednak równie chorych, co reszta towarzystwa, Madame Trudi ma dwie różne rodzaje owiec (nieśmiałą Bellę, oraz bardzo śmiałą Sonię), oraz Izę, czyli coś, co w zamyśle miało być człowiekiem, jednak przy urodzeniu spadła na nią cegła. Cóż... mogłam tego nie pisać. Dziewczynie trzeba przyznać, że mimo zdeformowanej twarzy i dziwnego języka, ma genialną wręcz pamięć, także może się okazać całkiem przydatna...

Poprzysiągł sobie w myślach, że jak tylko wróci z powrotem, to własnymi rękoma udusi Arthura. W sumie, to by było mało profesjonalne... Zawsze mógł użyć ukrytego ostrza.
Jak takiego poważnego asasyna, jakim z pewnością był Jayden, można było wysłać w... takie miejsce? Owszem, kurtyzany były nieraz pomocne, posiadały ważne informacje, ale... Ale czemu ktoś inny nie mógł tutaj przyjść? Było przecież wiele innych osób, które idealnie nadawałyby się do tego zadania.
- Tak... - Odprowadził wzrokiem tamtą kurtyzanę. Potem zamrugał mocniej i swoje spojrzenia skierował wprost na burdel mamę. - Powiedział, że macie informację, która nas interesuje.

Niekiedy miał za zadanie kogoś znaleźć, więc... Czemu nie? Byleby tylko dłużej nie przebywać w tym miejscu. Nie, żeby Jayden czegoś się bał. Po prostu dość miał już na dziś tych wszystkich... Jak to właściwie nazwać? Dzisiejszy dzień był dla niego wyjątkowo grzeszny, a przebywanie w takim miejscu jeszcze bardziej utwierdzało go w jego przekonaniu.
- W porządku... A jakieś wskazówki? - Owszem, domagał się wskazówek. Przecież nie będzie latał po całym Londynie! Przeczesanie tego miasta w jeden dzień graniczyło przecież z cudem. - Chociażby... Jaki był jej ostatni klient? Gdzie się wybierała?
To wszystko nie było takie łatwe, jakby się mogło wydawać!

Idź sobie porozmawiaj z dziewczynkami! Tak, jakby to było, cholera, strasznie łatwe!
Jayden nie nadawał się do misji, w których trzeba było współpracować z ludźmi. Przecież wiadomo, że nie był nigdy zbytnio rozmowny... Kokietowanie dziewczynek i zachęcanie ich do wyjawienia tajemnicy to... Nie, on się do tego nie nadawał, nawet nie był w stanie sobie tego jakoś klarownie wyobrazić. Pokiwał nerwowo głową, po czym spojrzał w boczny korytarz, którym przed chwilką wyszła jedna z prostytutek. Ruszył tam, nie wiedząc tak właściwie, to których dziewczyn ma w ogóle zagadać. Tak czy siak, na swojej drodze napotykał ich coraz więcej, no i... Czuł na sobie ich wzrok. Był chyba intruzem, chociaż... Ciężko jest być intruzem w burdelu.
- ...Przepraszam?

Zastygł w miejscu, jak kamienny posąg. Przez pierwsze kilka sekund nie miał bladego pojęcia, jak się do tej kobiety odezwać. Nie potrafił być szarmancki, a flirtowanie było mu obce... Gdyby posiadał tę zdolność, to poszłoby gładko, jak po maśle. Wszystko wskazywało jednak na to, że będzie się musiał trochę bardziej natrudzić.
- Bo jestem zagubiony... - Mruknął, odwracając głowę delikatnie w jej stronę. Bał się jej spojrzeć w oczy. - Tak samo jak jedna z waszych koleżanek.

- Faktycznie. Nie stać mnie na dziwki. - Przyznał otwarcie, nie zdając sobie sprawy z tego, iż mógł tą dziewczynę w jakiś tam sposób urazić. Ale kimże ona była, jak nie dziwką? To i tak było łagodne określenie tego, czym się zajmowała. A Jayden był sknerą i naprawdę nie stać go było na wizyty w takich miejscach. Pozwolił sobie ze dwa razy, nie więcej. Dokładnie w dniu swoich dwudziestych urodzin. Dawno, prawda? Dziesięć lat temu.
- Czym ci podpadła? - spytał, jednocześnie za nią idąc. Nie interesowało go to jakoś mocno, lecz każda wiedza była cenna, nawet ta najmniej potrzebna.
Chociaż... To były kobiety, mogło pójść nawet o głupią spinkę do włosów, czy złamany paznokieć.